Augustus wordt ook wel ‘heidemaand’ genoemd. Want in augustus kleurt de heide pimpelpaars. Een prachtig gezicht. En een heerlijk kalmerend wandelgebied. Wees er wel op tijd bij. Want de bloeitijd van de struikheide begint dan misschien al in juli en eindigt in september, maar de kleur is in augustus het meest intens.

Een heerlijk gebied om te wandelen in ons mooie Brabantse land is Landgoed Nieuwkerk. Dit historische landgoed wordt namelijk omringd door prachtige natuurgebieden als het Riels Laag en de Regte Heide waar tevens meerdere pre-historische grafheuvels (ca. 1750 v. Chr.) te bewonderen zijn. Op het landgoed, bijna tegen de Belgische grens, bevindt zich 'Klooster Nieuwkerk', dat tegenwoordig  als hotel dienst doet. Deze locatie is de perfecte uitvalsbasis voor een heerlijke lange wandeltocht. In de omgeving van het hotel liggen diverse fiets- en wandelpaden die deel uitmaken van het knooppuntennetwerk. Wij hebben een mooie wandeltocht van 15,5 km voor je uitgestippeld die loopt door bos, langs heidevelden met grafheuvels, weilanden en natte natuur zoals vennen en beekjes. Houdt er rekening mee dat waterdichte schoenen, of nog beter regenlaarzen, een must zijn want op delen van de route wandel je vanwege de vele buien door met regenwater verzadigd gebied.

Naast hotel Klooster Nieuwkerk is tevens ook de naturentuin gelegen waar Anneke Scholte een prachtige ecologische belevingstuin heeft ontwikkeld. Meer informatie over de prehistorische grafheuvels vind je op de site van Heemkundekring Goirle. Al met al een natuurgebied dat zeer de moeite waard is om op avontuur te gaan.

We wensen je dan ook veel wandelplezier!

Je kent ze wel; de vrolijke bloemen met knalgele langwerpige blaadjes, of pluisjes, die je weg kunt blazen. Ze groeien ineens overal vanaf april. En de ‘melk’ uit de stengel smaakt: iew, bitter! 

Paardenbloemen brengen iedereen in gedachten weer terug naar zijn of haar kindertijd. Je kunt het niet helpen. Als je ze ziet staan, wil je de pluisjes wegblazen. Of moet je toch even denken aan de vieze vingers die je had na het plukken en fijnknijpen van de steel.

“Heerlijk, die geur van vers gras.” … “Toch leuker zo; bomen en struiken mét blaadjes” … “Hadden we nog ergens zonnecrème?” … “Wauw, daar gaat alweer een vlinder.” … “He bah, zag ik nou al een mug?”

Snoepwikkels, plastic flesjes, blikjes, elastieken, stukken plastic en sigarettenpeuken langs slootkanten, bermen en in de bossen. Ze zijn me een flinke doorn in het oog. Een trieste aanblik van een reiger die aan de kant van een sloot stond en om zijn snavel een akelig scherp kapot metalen blikje had zitten, staat me op het netvlies gebrand. En hoe graag ik ook wilde. ik kon niets doen. Het dier vloog angstig weg toen ik hem probeerde te naderen. Mijn hart huilde op dat moment.

Niet veel later trof ik tijdens een wandeling in de Loonse en Drunense Duinen gebroken glasbuisjes aan tussen het gras...overduidelijk een schadelijk overblijfsel van goedbedoelde bloemlegging na een asverstrooiing in de vrije natuur.  Het lijkt een mooi gebaar maar het gebroken glas geeft risico op bosbranden en het kan dieren ernstig verwonden.

… een neologisme van Van Kooten en De Bie. Typetjes Jacobse en Van Es maken in de jaren zeventig een tuin vrij van de door hen geconstateerde “Scheurgras”en “Takkenschurft” en het hof van een goedgelovige oude dame kan er in de winter weer tegenaan. Hilarisch werk van de tv-iconen, en sowieso een goeie grap, want de natuur hoeft helemaal niet de winter in te worden geholpen. In principe kan de natuur alles zelf. Maar hoe beschermen planten en bomen zich dan tegen vrieskou en wat treffen dieren aan maatregelen om de winter te overleven?

Kun jij ook zo genieten in september en oktober, van de warme herfstkleuren in het zachtere licht? Wist je dat hiervoor in bomen zich een ingenieus proces afspeelt?

Samen met manlief en wandelmaatje Rob reis ik in het eerste weekend van oktober af naar Limburg om de natuur rondom Baarlo te verkennen. Dit karakteristieke aan de Maas gelegen dorp, telt 4 Kastelen en wordt daarom  ook wel het kastelendorp genoemd.  Naast deze unieke historische bouwwerken is Baarlo ook nog eens omringd door prachtig bosgebied. Een ideale combinatie dus want ik ben dol op kastelen en op bossen ...

En toen waren ze er ineens niet meer. De zeker tien donkergroene reuzen aan de rand van de plek waar ik mijn halve leven had doorgebracht. Weg vertrouwde hoge muur van blad. De gewortelde wachters die onweer altijd al van ver zagen aankomen. In mijn herinnering altijd heftig onweer, want het waaide niet over de rivier. Mijn speeltuin aan de Rijn zag er ineens maar gewoontjes uit.

Door Ingeborg Steenhorst 01.10.2023

In de herfst van 2021 ontdekte ik voor het eerst het Waterloopbos te Marknesse in de provincie Flevoland. Voor een herfst fotoshoot was ik op zoek naar een bos met veel herfstkleuren en paddenstoelen. Op Google stuitte ik op een artikel over het Waterloopbos en werd mijn nieuwsgierigheid gewekt. Bepakt met mijn cameratas ging ik op ontdekkingstocht en niet zonder succes ... 

Over het Waterloopbos

Tegenwoordig is het Waterloopbos een natuurgebied, maar in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw heeft het dienst gedaan als Waterloopkundig Laboratorium. In het bos vind je schaalmodellen van zo’n dertig grote waterwerken uit de hele wereld. Hier zijn de Deltawerken ontworpen, maar ook de havens van Rotterdam, Lagos, IJmuiden, Istanboel en Bangkok. Het Waterloopkundig Laboratorium deed jarenlang onderzoek in het Waterloopbos. En bootste met behulp van water, stuwen, dammen en golfslagmachines de werkelijkheid na. Als je door het bos wandelt, kom je onderweg dan ook verschillende waterloopkundige modellen van over de hele wereld tegen. Zoals de voormalige Deltagoot. In het verleden werd het benut om het effect van extreme golven op dijken, duinen of golfbrekers te onderzoeken. Tegenwoordig is het omgevormd tot een monumentaal kunstwerk van 200 meter lang.